W czwartek po uroczystości Najświętszej Trójcy Kościół katolicki obchodzi uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa - Boże Ciało. Święto to rozszerzone zostało na cały Kościół łaciński przez papieża Urbana IV w roku 1264. Stało się ono ukoronowaniem gorącej pobożności eucharystycznej. Wiek XIII bowiem dał początek rozbudzenia w Kościele kultu Eucharystii. Właśnie w tym wieku przydarzyły się objawienia św. Juliannie z Cornillon, a ostatecznie skłonił papieża Urbana IV do ustanowienia tego Święta Cud w Bolsena.
Z obchodami tego Święta nieodłącznie związane są uroczyste procesje do czterech ołtarzy. W Kościele polskim miały one szczególne znaczenie zwłaszcza w okresie zaborów, kiedy to stawały się wyrazem nie tylko pobożności, ale także były manifestacją jedności narodu. W zaborze rosyjskim do roku 1905 były całkowicie zabronione poza obrębem kościoła. W zaborze pruskim tolerowano takie procesje jedynie w starych parafiach, natomiast w nowotworzonych mogły odbywać się jedynie na terenie przykościelnym. W Polsce po II wojnie światowej właściwie do lat 80-tych odbywały się także tylko wokół kościołów. Podobnie rzecz się miała w Głogoczowie.
Procesja Bożego Ciała ma bardzo uroczysty charakter. Odbywa się, jak wyżej powiedziano, do czterech ołtarzy przygotowanych na zewnątrz kościoła. Ołtarze te przystrajają mieszkańcy poszczególnych dzielnic ( w innych wsiach - ról), lub członkowie Żywego Różańca. Stanowią one niepowtarzalne dzieła.
Literatura:
dodano 25.05.2008, Tekst i fotografie: Elżbieta Dymek